روایت تکان دهنده دانش آموزان مدرسه تهرانسر از لحظه مسمومیت | از تب و لرز شدید تا گلودرد و....
تاریخ انتشار: ۱۰ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۳۳۱۵۸
به گزارش همشهری آنلاین، صبح امروز چهارشنبه انتشار بوی گازی در دبیرستان دخترانه سیزه آبان تهرانسر منجر به مسمومیت تعدادی از دانش آموزان شد.
پس از این اتفاق بلافاصله ماشین‌های آمبولانس و آتش نشانی خود را به محل حادثه رساندند و برخی از دانش آموزان مسموم به مراکز درمانی منتقل شدند.
در پی این حادثه نیز تعدادی از اولیای دانش آموزان جلوی مدرسه تجمع کرده و خواستار رسیدگی به موضوع شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دو تن از دانش‌آموزان که امروز در این مدرسه دچار مسمومیت شدند به تشریح این حادثه پرداختند.
به گفته یکی از دانش‌آموزان که توسط والدینش به درمانگاه منتقل شد، وسط زنگ اول کلاس بودیم و حدود ساعت ۸/۵ ـ ۹ بود که یکی از دانش آموزان بویی حس و به معلم گفت و بدنبالش چند نفر دیگر هم حالشان بد شد. کسی حرف نمی‌زد چون حالمان بد و گلوی همه درد و معده‌هایمان سنگین بود. معلم پرسید همگی اینطور هستید؟ که بیشتر بچه‌ها گفتند حالشان بد است. به مدیر اطلاع و سپس از کلاس درس بیرون بردنمان و در راه‌پله‌ها نشستیم. به اورژانس زنگ زدند و آنها آمدند و بعد با اندازه‌گیری اکسیژنمان وضعیت را بررسی کردند.
این دانش‌آموز می‌افزاید: این حالت اول از کلاس ما شروع شد اما بعد مدتی حال دانش‌آموزان کلاس‌های دیگر هم بد و از کلاس خارج شدند بعد به خانواده‌ها اطلاع داده شد. برای ما آب آوردند. من و چند نفر دیگر تب و لرز داشتیم که رویمان پتو انداختند. مادرم آمد و رفتم درمانگاه چون گلوم درد داشتم و نمی‌تونستم راه بروم.
از وی در این خصوص که چرا همراه آمبولانس اورژانس به درمانگاه نرفتی سوال می‌کنیم که می‌گوید: اورژانس کسانی که حالشان بد بود را به بیمارستان برد و کسانی که حالشان بهتر بود توسط خانواده‌ها به درمانگاه رفتند.
دانش آموز دیگر این مدرسه نیز با بازگویی روایتی مشابه همین اتفاق در مدرسه (۱۳ آبان) می‌گوید: ما دودی ندیدیم فقط بوی خیلی بدی می‌آمد مثل یک بوی تلخ.
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: مدرسه و مدارس دانش آموز مسمومیت دانش آموزان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۳۳۱۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانش آموزان دیجیتالی، کلافه از امر و نهی ها
در روزهای گذشته انتشار سکانسی از سریال افعی تهران که در آن برخورد زننده پیمان معادی با معلم دوران مدرسه‌اش را به تصویر کشیده بود با موجی از واکنش‌های متفاوت در جامعه فرهنگیان روبه رو شده است. برخی این سریال را توهین به معلمان تلقی کرده و به تندی از آن انتقاد کردند و بعضی دیگر بر آثار زیان‌بار تنبیه بدنی در مدارس تاکید و فرهنگیان را به انتقاد پذیری فراخواندند. در این میان اما واقعیت‌ها نشان می‌دهد که می‌توانیم شاهد نوعی تغییر در روش‌های تنبیه دانش آموزان در چهل سال گذشته باشیم:
دهه شصت: برای همه ما این دهه پیوندی استوار با پدیده تنبیه داشت. معلمان به عنوان سوژه‌های قدرت‌مند تغییر که توانسته بودند با بسیج دانش آموزان انقلاب ۵۷ را رقم بزنند اکنون از مرجعیت و احترام فراوانی در جامعه برخوردار بودند. فرهنگ پدرسالاری موجود هم هنوز به‌واسطه فردیت های دانش آموزان با چالش جدی روبرو نشده بود، لذا معلمان می کوشیدند تا در نقش یک هدایت‌گر دلسوز مسیر آینده را به دانش آموزان نشان دهند. کلاس‌ها اگرچه پرجمعیت بود ولی انگیزه‌های درسی هم فراوان بود. تنبیه جزء ضروریات مدارس تلقی می‌شد آن‌چنان که حجم و شدت آن کمتر با اعتراض دانش آموزان مواجه می‌شد. معلمان دانش آموزان را هم‌چون فرزندان خود می‌دیدند و چه بسا از سر دلسوزی شلاق را بر دست های آنها می‌نواختند.
دهه نود: این دهه اما متفاوت از گذشته است. مرجعیت معلمان به دلیل تنگناهای معیشتی و تکثر منابع معرفتی دچار چالش‌های جدی شده است. امید به آینده رنگ باخته و مدیریت کلاس های پرازدحام و سرشار از دانش آموزان کم انگیزه به بحرانی جدی انجامیده است. همین امر موجب شده که زمام کلاس در برخی اوقات از دستان معلمان خارج و بازگرداندن آن به نظم اولیه مستلزم تنبیه برخی خاطیان باشد. دانش آموزانی که اکنون با بحران‌های متعدد جنسی، هویتی، و اعتماد در زندگی خود مواجه‌اند و در عوض می‌کوشند تا محیط مدرسه را به فرصتی برای کشتن زمان و خوش‌باشی تبدیل کنند. ورود به عصر فرزند سالاری هم موجب ظهور فردیت‌ها و به چالش کشیده شدن اقتدار معلمان در کلاس‌ها شده است. دانش آموزانی که اکنون برای معلمان غوطه‌ور در انبوه مشکلات روزمره، دیگر نه به عنوان فرزند بلکه به مثابه مزاحمی سمج تلقی می‌شوند.
نکته پایانی: برخی جامعه شناسان از دانش آموزان امروز با عنوان نسل آبی یاد کرده اند که می تواند ترجمان اندوه و سرگشتگی این نوجوانان در کشاکش تحولات امروز ایران باشد. نسلی بی پناه، دیجیتالی شده، بدون فرصت کودکی کردن، درگیر با بحران اعتماد به مراجع ارزشی، بدون آینده ای روشن و کلافه از امر ونهی های روزمره! روشن است که معلمی کردن برای این نسل بیش از همه مستلزم شناخت عمیق از زمانه ای است که در آن به سر می‌بریم. آموزش و پرورش اما با گرفتار آمدن در تامین نیازهای اولیه ای مانند کمبود کلاس و معلم، مدارس را به محیطی فرسایشی برای معلمان و دانش آموزان تبدیل کرده است.
بیشتر بخوانید:
چرا در شرایط جنگی گشت ارشاد بازگشت؟ پیام های حضور دوباره حجت الاسلام صدیقی در نماز جمعه! مردم هیچ کشوری مثل مردم ایران نیستند معنای برداشت از حساب بانکی به دلیل بی‌حجابی روایت زدگی برای توجیه شکست ها216216
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902746
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟